موسيقي تهرانچه از قدیمی ترین سازهای زهی و بومی ایرانی است.
در کتاب سرگذشت موسیقی ایران آمده است که این ساز تکامل یافته رباب است . به عبارت دیگر ، رباب در ابتدا دارای دو سیم بوده و سپس با گذشت زمان یک سیم به آن اضافه کرده اند که با مضرابی به نام موسيقي تهرانه نواخته می شده است. در واقع به شکل موسيقي تهرانچه امروزی درآمده است. از دوره صفویه به بعد موسيقي تهرانچه یکی از ارکان موسیقی ایران به شمار آمده است.
جالب است بدانید که اولین صدای ضبط شده از نواختن موسيقي تهرانچه به اوایل قرن بیستم میلادی مربوط می شود.
با تلاش سازمان میراث فرهنگی کشور ساز موسيقي تهرانچه در آذرماه 1396 در سازمان یونسکو به ثبت جهانی رسید
پایگاه استدیوهای موسیقی - ما موسیقی را با جان و روح شما پیوند می دهیم. نواختن ساز وسیله ای است برای بیان احساس، پس هدف نواختن نیست.. هدف، رسیدن به مهارتی است که می توان با آن احساس و اندیشه را پرورش داد.