تاریخچه ساز سنتور
ساز سنتور، سازی است ایرانی که اختراع آن را به ابونصر فارابی نسبت میدهند. ساز ستور از طریق ایران، هم به شرق و هم به غرب راه پیدا کرده است. شکل ظاهری ساز سنتور، جعبهی ذورنقهای شکل است که ضلع بلند آن در جلو نوازنده قرار میگیرد. جنس سنتور تماماً از چوب میباشد و بر روی سطح فوقانی آن، دو ردیف خرک چوبی قرار دارد . برای آموزش ساز سنتور و شناخت دقیقتر آن بهتر است بدانید که فاصلهی بین خرکهای ردیف چپ تا کنارهی چپ را “پشت خرک “ مینامند. ساز سنتور دارای ۷۲ عدد سیم است که به دستههای چهارتایی تقسیم میشوند.این دستههای چهارتایی از روی یک خرک عبور میکنند و هر چهار سیم همکوک میباشند؛ اما هر سیم جداگانه به گوشیهای معینی که در سطح جانبی راست کار گذاشته شدهاست، متصل میگردد.
انواع ساز سنتور در ایران
ساز سنتور که هم اکنون در ایران رایج است اصطلاحا "سُل کوک ۹ خَرَک" نامیده می شود که دارای ۷۲ سیم است. تا کنون ساز سنتور متفاوتی به لحاظ ساختاری برای کاربردهای گوناگون طراحی و ساخته شده ، مانند ساز سنتور ۱۰، ۱۱ و ۱۲ خرک، سنتور لا کوک (که از آن بیشتر در تکنوازی ها و بداهه نوازی ها استفاده می شود و در مقایسه با سنتور سُل کوک، صدای زیرتری دارد)، ساز سنتور سی کوک (که ابعاد آن از سنتور لا کوک کمتر است)، سنتور باس، سنتور باریتون، سنتور کروماتیک و سنتور کروماتیک بم.
شناخت ساز سنتور به روند پیشرفت هنرجو کمک شایانی میکند تا بتواند سبک خود را انتخاب کند.
پایگاه استدیوهای موسیقی - ما موسیقی را با جان و روح شما پیوند می دهیم. نواختن ساز وسیله ای است برای بیان احساس، پس هدف نواختن نیست.. هدف، رسیدن به مهارتی است که می توان با آن احساس و اندیشه را پرورش داد.